- topasi
- (ma-; -)1) му́сорщик, убо́рщик (мусора, нечистот) 2) мете́льщик (улиц и т. п.);
topasi na ufagio — дво́рник с метло́й
Суахили-русский словарь. 2004.
topasi
Смотреть что такое "topasi" в других словарях:
topazi — topasi, toupàsi m. ou f. topaze … Diccionari Personau e Evolutiu
vələ — I (Cəbrayıl, Cəlilabad, Füzuli, Meğri, Zəngilan) qaratikan topası, ot topası. – Bir vələ də verin, bırani düzəldim, tay bəsdi (Zəngilan); – Bir vələ qoyecisən Cəbrayıl xalo:ğliğilin cəvizinin yanna, bir vələ də bəriyə (Meğri); – Mən böyün on vələ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kəkil — is. <fars.> 1. Bəzi quşların başında topa şəklində tük. Fərənin kəkili. Göyərçin kəkili. // At və bəzi başqa heyvanların qulaqları arasından sallanan tük topası. Qara atın kəkili; Tel tel olub tökülü; Hər yetənə yar desən; Yar bacadan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bajqın — (Qax, Oğuz) çəpər çəkmək üçün kol və ya çırpı topası. – Bajqınnan çəpər qayrıllar, on ilə kimi qalır (Qax) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
banda — I (Xanlar) yeyilən yabanı bitki adı. – Bandanı yumşax vaxdı gətirif ye:illər II (Borçalı) qom (ipə düzülmüş tütün yarpağı və ya saplağından bir birinə bağlanmış meyvə topası). – Çardaxdan i:rmi banda tütün asdım … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bəndəm — I (Ağdam, Başkeçid, Cəbrayıl, Füzuli, Gədəbəy, Qazax, Mingəçevir, Şəki, Şəmkir, Tovuz, Zaqatala, Zəngilan) dərz və ya bafa bağlamaq üçün kökündən çıxarılmış sünbüllü küləşdən və ya uzun otdan düzəldilən bağ. – A bala, uzun bəndəm yol, yekə… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bulqar — (Borçalı) qar topası, qar yığını. – Bulqar dağın başında olar hündür hündür … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
burma — I (Şəmkir) çimdik. – Burmaların yeri qolumda qalıf II (Ucar) açar III (Meğri) burulub hazırlanmış ot topası. – Bizim burduğumuz burmalar dört kilodan əyax dəyi; – Qatıra otuz, eşşəyə on səkkiz burma yüx’lerəm IV (Bakı) axtalanmış (qoyun) V… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cəmə — (Cəbrayıl, İmişli, Ordubad) yaba ilə bir dəfə götürülə bilən ot topası. – Mən cəmələrin qurumasını yoxladım (Ordubad); – Qüdrət cəmələri bir birinin üsdünə yığdı (Cəbrayıl) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dürgə — (Şamaxı) kəlağayı topu, topası. – Dədəm bir dürgə mal satdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əmbiz — (Cəlilabad, İsmayıllı, Kürdəmir, Salyan, Yardımlı, Qazax, Qusar, Mingəçevir, Şuşa) taxıl topası. – Bu gecə kimsə əmbizdən oğurlayıb (Kürdəmir); – Atdarı əmbizə bıraxeyəm, əmbizdən yeylər (Cəlilabad); – Döyülüf bö:üx topa şəkilində yığılmış taxıla … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
